اسرار عشق و هستي

معبودااااا

 آنقدر با لكه هاي ناپاك و سياه كه ميدانم هرگز دوستشان نداري دلم را ظلماني كردم كه ديگر هيچ كدام از

اين همه آيه و نشانه هاي روشن و نورانيت اثري بر دل و حال زار من نداشت

اي مهربان

از عهده ام خارج شد غبار روبي و زدودن آلودگي ها از دلم و دوباره رو سفيدي ام

وقتي با تمام وجود پشيمان شدم و خودم و نفس افسار گسيخته ام را ملامت كردم  و نواي بي نوايي لا الاه الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين سر دادم نداي و كذالك ننجي المومنين سر دادي و درهاي بخشش ,رحمت , بازگشت و آزادي از بند بردكي نفس  را با آغوش باز برايم گشودي …

براي مني كه جز شرمساري و رو سياهي چيزي نداشتم .

چه كريمانه دل نالايقم  را از خفقان آن همه سياهي  وسنگيني و فشار بار گناهان نجات دادي و به نور ايمانت مزين نمودي.

دلم را سرمست و مسرور از عشق بي پايانت نمودي..

چگونه سپاس گذارت باشم كه مرا خواندي و راه نشانم دادي

كمك كن بتوانم قدردان اين همه مهربانيت باشم و هرگز فراموشت نكنم. .